Qué é Galicia para min...

Tras publicar unha entrada cada semana durante todo este curso de segundo de Bachiller, chegou o remate e con esta entrada temos que facer unha recopilación do que foi Galicia para nós e todo do que aprendimos. Neste curso descubrín o sentido de Galicia para min, e sobretodo o meu traballo de investigación que pensaba que eu non tiña. 

Por iso quérovos reflexar co meu método de traballo o que máis me fixei en Galicia e o que ao redor de todas as entradas que fixen, quixen destacar.

Por iso Galicia, para mín é unha terra misteriosa, que esconde unha gran cantidade de historia, lendas, mitoloxía, etc. E polo tanto vou destacar uns cantos personaxes mitolóxicos de lendas que atopei tras moito buscar, para recordaros cal é a miña esencia.

• A dama da Moladoira

Na parroquia de Alfoz, Lugo, a lenda conta que existía unha dama de pelo largo e louro. E se di que ela ofrecía unha onza de ouro se alguen puidera desenredarlle o pelo.

Un día unha nena que andaba polo monte da Fraga da Moladoira atopouse coa dama e esta pediulle que a peinara.

A nena aceptou pero non conseguiu moito pero a dama agradeceu o intento e regaloulle unha cousa pero non a podería mirar ata chegar a súa casa.

Pero aínda así a nena mirou por curiosidade o que era pero encontrou carbón e o tirou. Cando a nena chega a súa casa contoulle a súa nai o sucedido.

Ao día seguinte a nena regresou ao monte e volveuse a encontrar a dama e esta volveulle a pedir que a peinase. Cando a nena ía a peinarlle a dama colleu a nena por un brazo e a escondeu nunha rocha, quedando alí para sempre.

E dise que se escoita como a nena chora no interior da rocha.

• A serea Maruxaina

Maruxaina foi una serea, é dicir, mitade muller e mitade pez. Vive nun palacio submarino, nas illas do Farallón, baixo o islote de Sombriza.

É a protectora de San Ciprián, dos mariñeiros, e dise que se pasa o tempo vixiando e cando hai mal tempo súbese a unha rocha e grita cun corno para avisar.

Algúns din que é mala porque polo seu canto produce naufraxios.

Outros din que é boa porque os avisa por un posible naufraxio.

Realízanse unhas festas no seu honor en San Ciprián.

• A lenda da moura Ana

Ana Manana é unha moura que vive nunha fonte co seu nume, nunhas rochas preto do Río Miño. É unha muller fermosa cunha túnica branca.

A lenda di que un home ten que levar un envoltorio sen mirar o seu contenido ata a fonte e berrar tres veces o nome da moira,e tería unha recompensa.

Pero a súa muller abríu o paquete e era un pan de catro picos, comendo un. Cando a moura abre o paquete convértese nun cabalo sen una pata.

A moura enfádase, aprisiona ao home e o maldice, morrendo así aos poucos días.

• As meigas xuxonas

Santa Comba foi a santa das meigas, e foi unha santa xuxona porque quitaba o sangue aos nenos, mataba aos vellos e tamén facían mal de ollos.

Tamén foi unha meiga xuxona unha muller chamada Dominga da Serra que foi unha labradora de Viade. 

Foi acusada por supostamente beber o sangue fresca duns bebés recén nacidos, utilizando o sangue para facer uns potingues que logo utilizaba como remedios caseros aos seus pacentes.

• O apalpador

É unha figura mítica galega.

Según a lenda, baixa as noites do 24 ao 31 de decembro para tocar o ventre dos nenos para ver se comeron suficente durante o ano. 

Deixándo así un montón de castañas, e algún regalo, desexándolles un novo ano.

Existen moitas cancións populares con este personaxe que se cantan nesas noites para mandar aos nenos para a cama.

  

• O olláparo

O olláparo é un xigante antropomorfo que ten un ollo no medio da frente.

Ten un carácter bruto, feroz, salvaxe, e voraz porque come moito e sobretodo carne humana.

Estes xigantes viven nunhas covas dos bosques e montes, sobretodo por Lugo e Ourense.

E tamén teñen mulleres, chamadas olláparas que son peores que eles.

• O tardo

O tardo é un duende da mitoloxía galega, é como un trasno pero é máis malo e teñe unha espada pequena e afilada.

É un animal pequeno, peludo e con dentes. Teñe unha cor verdosa con ollos redondos e negros, e barba. Vai vestido cunhas roupas vellas e un gorro roxo.

Vive baixo a terra e cando é de noite entra nas casas e séntase enriba das persoas durmidas para molestar e producirlles pesadelos.

Un remedio para deshacerse del, hai que deixar un conco de cereais para que conte os granos e como só sabe contar ata 100, volverá a comezar ata desaparecer cando amanezca.

• As lavandeiras

As lavandeiras son espíritus galegos que proveñen da mitoloxía celta.

A lenda di que polas noites de lúa chea, as lavandeiras lavan na orilla dos ríos, sábanas cheas de sangue que nunca desaparece. 

E piden axuda aos vivos pero deben escurrir ao revés senón poden traer mala sorte ou incluso morte.

Dise que se tratan de mulleres que morreron no parto ou que deixaron morrer aos seus fillos sen bautizarlos.

• Os gazafellos ou biosbardos

É un ser que vive nos bosques.

E para cazarlos é necesario ir en grupo e que cada persoa leve un saco ou unha bolsa, un palo para separar maleza e recitar un encantamento para que salgan do seu escondite e que se metan dentro do saco.

E dos que moitos aprovéitanse para facer bromas aos turistas e levalos ao bosque e asustalos.

• Nubeiros

Son seres mitolóxicos que teñen a capacidade de controlar o tempo á súa vontade.

Divértense de maneira que provocan tormentas lanzando uns raios aos animais e divértense arruinando colleitas como por exemplo producindo unha gran xeada.

Cando se enfadan utilizan os seus raios para atacar a aqueles que lles molestan, por eso teñen medo deles, por ter a capacidade de producir unhas terribles tormentas.

Tamén algunhas persoas para deshacerse deles utlizan uns cirios e fan soar unhas campás.

• A marimanta

É unha muller vella, e pouco agraciada que leva sobre o seu lombo un saco pedindo lismona.

A muller pide un deseo e se non o cumples roma aos nenos, os mete no saco e os fai desaparecer.

E non se sabe onde leva a eses nenos que rapta.

Pero para recuperaqr aos nenos xusto cando os meta no saco, hai que coller a muller, parándoa e axitándoa para que solte así o saco e saque aos nenos.

Quixen destacar este tema porque foi un tema, o mitolóxico, que toquei en innumerables entradas, e sendo a última como non tería que rematar volvéndoo a facer.

Tras moitas entradas, moitos "prezis" despídome, foi un placer traballar tanto sobre a miña terra, onde atopeime eu e atopei o que máis gústame de Galicia que é ese misterio que por moito que coñezamos é unha terra máxica, esas historias contadas polas nosas avoas, remedios, a tradición, etc que é propia de nós.
Espero que vos gustara o meu traballo durante todo este ano, e ao meu profesor grazas por facerme coñecer tantas cousas de Galicia que non sabía e que con a miña asignatura "Historia de Galicia" conseguín apreciar todo o que temos, e que deberemos manter para que a esencia galega siga viva.
Grazas, e un saludo!!

Crimes imperfectos

Como esta entrada é de tema libre, decídome a falar dun tema que é interesante para mín. Un das cousas que quero estudar no futuro é criminoloxía, apasióname os temas de crimes, de casos sen resolver, etc.

Por iso aínda que pareza un pouco sanguento quero facer unha recopilación dos maiores crimes coñecidos en Galicia, analizar a actitude dos asesinos e atopar unha conclusión miña a estos sucesos.

• Manuel Blanco Romasanta

Xa coñeceredes a este home, é o máis coñecido en Galicia, tamén chamado "O home do saco", "Sacamantecas", "O Home Lobo", "O Coco", etc

Comezo por este porque é o crime máis soado de Galicia e tamén o máis antigo que se coñece por a increible dimensión do crime.

-Biografia:

Naceu na aldea de Regueiro, Esgos, Ourense o 18 de novembro de 1809 e morre en Ceuta o 14 de decembro de 1863.

Xusto ao nacer inscribiuse no rexistro como Manuela, considerando que era una nena. Xa que tiña un pseudohermafrotidismo feminino.

Traballou como sastre, e sabía ler e escribir.

Tivo unha vida tranquila ata a morte da súa muller (él non participou), nese momento comeza unha vida de vendedor ambulante por toda Galicia de potingues.

Foi acusado dun asasinato, o condearon e este escapouse a un refuxio, estivo meses alí.

Ata que volveu ao pobo, facéndose amigo de mulleres para gañar confianza e volvendo a ser texedor. Alí comezaron os seus asasinatos.

-Aspecto físico:

Medía 1,37m e considerábase que tiña facciones "dulces", e tiña barba.

-Análisis:

Tiña unha enfermidade que foi a licantropía clínica.

Pero él dicía que foi víctima dun maleficio dunha meiga que o volvía lobo nas noites de lúa chea. Logo rectificaría dicindo que tiña unha enfermidade.

Foi acusado de matar a 13 persoas, entre elas nenos e mulleres sobretodo que as enganaba, os mataba, e sacaba os potingues.

-Conclusión: Máis tarde foi considerado que non tiña ningunha enfermidade de licantropía, senón que o facía moi consciente do que quería. A miña conclusión é que ou tiña unha enfermidade mental non asociada ao anterior, ou que o facía por sede de sangue.

• Paulino Férnandez

Foi o autor dun crime en serie que chamouse "A matanza de Chantada"

-Biografía:

Naceu en Surribas, Chantada en 1925 e morreu o 8 de marzo en 1989 con 64 anos.

Estaba casado cunha muller que tiña pouca mobilidade e estaba cega, e non tiña fillos. É foi un labrego.

-Análisis:

Considerouse que tiña un trastorno mental xa que levaba uns meses detrás dunhas terras do extranxeiro e obsesionouse con elas porque pensaba que os seus veciños querían expropiarse delas.

A mañá do 8 de marzo de 1989 saiu ao centro do pobo a ver ao alcande e logo a comer a casa do seu irmao. As 3 da tarde volveu a súa casa, colleu un coitelo e un hacha e saiu polo pobo, matando así a 8 veciños e 6 feridos.

Con todo o sucedido, os veciños reducíronoo e sacáronlle o coitelo da man. Pero conseguiu escapar á súa casa. Alí realizou un incendio, dous veciños aproximáronse para socorrer o fogo e mantiveron unha conversación con él e matou a un.

Paulino morreu carbonizado na súa casa.

-Conclusión: Podería producirse por un ataque de obsesión, e locura, xa que as víctimas non foron elixidas senón que ía matando según camiñaba, sendo así un ataque de rabia que logo volvería a realidade e suicidaríase.

• Manuel Antonio Prado Riveiro

É un crime de menos importancia, pero é coñecido pola situación, xa que é considerado "o descuartizador de Betanzos".

-Biografía:

Foi un home de O Pindo,e tiña 34 anos.

Xa tiña antecedentes porque en 1999 asesinou a un taxista de Santiago de Compostela e roboulle 20.000 pesetas, por este crime pasou 9 anos na cárcere.

Tiñan unha actitude fría xa que non se derrumbaron cando foron detidos, e incluso contaron o sucedido cunha cantidade de datos sanguentos.

-Análise:

Entre o 5 e 7 de setembro de 2008 él e a súa novia, asesinaron a dos persoas nunha vivenda de Betanzos, él descuartixou os cadáveres e os meteu en bolsas en maletas para abandonarlos logo nun cubo nun descampado de Covas. Tamén lles robou diñeiro para logo ir a comprar droga en Ferrol.

Eles eran coñecidos da parella e dixeron que foi por un malentendido pola propiedade dunha furgoneta. Entraron na casa onde estaba primeiro o home coa excusa de comprar esa furgoneta o mataron e esperaron a que chegara a muller do falecido.

Foron acusados e condeados a 51 e 47 anos de cárcere.

-Conclusión: Esta parella foi unhas víctimas colaterais xa que tiñan previsto atacar unha galosiñeira da que foi despedida a muller pouco antes por supostamente robar nela. E tiñan pensado robar, matar ao que traballase alí, e explotar a gasoliñeira. Pero o coche rompeuse e foron remolcados por unha grúa ata o seu domicilio.

• Parricidio no coche

É un crime de J.L.D.L, un home de 40 anos, no 2010 en Pardene, Coruña.

-Análise:

A nai dun neno de 14 meses denuncia na Garda Civil de Betanzos a desaparición do seu fillo ya que 15 min antes o pai do neno chamoulla para amenazarla dicindo que non volvería a ver ai neno.

As 19:15h dese mesmo sábado, o 112 avisou de que o coche estaba ardendo.

O pai cunha bomboba de butano predeu fogo no interior, cando o pai sentiu o calor saíu do coche deixando ao bebé dentro, ata que se calcinou.

Cando a policía chega atopan ao pai a uns metros cunhas feridas do fogo.

O pai foi condeado a 23 anos de cárcere.

-Conclusión: Os forenses consideraron que o home non tiña ningunha enfermidade mental senón que o que intentaba era facer dano a nai do bebé.

http://www.elmundo.es/elmundo/2010/10/04/galicia/1286180687.html

• Os Mouriño

É un crime realizado por este matrimonio de Lalín o 29 de novembro do 2013, polo asesinato da súa filla de 22 anos e un coñecido.

-Análise: 

Entre as 5 e 6 da madrugada a nai, de acordo co seu esposo, colleu unha maza de ferro e dirixiuse á habitación da filla e a matou mentras durmía.

Logo colocaron 3 bombonas de butano pola casa, onde estaba o home de 83 anos que morreu e o hermano e a nai da muller que saíron airosos. Prenderon fogo e o matrimonio ocultáronse na fosa séptica da granxa da que ela intentouse suicudar e o marido tirouse para impedirllo.

Condénanlles ao matrimonio a 58 anos de cárcere.

-Conclusión: A muller dixo que foi unha enaxenación mental, que foi ela, que tomara unhas medicacións para a depresión pero alegaron que se atopaba consciente del todo.

Elexín este tema porque é un reflexo de casos que me gustaría investigar nun futuro sendo unha criminóloga galega de renombre. 
E tamén o fixen para que coñezades moitos casos que son soados pero que non sabiades como sucedera e que grazas a isto poderedes meternos na historia.

Cómo cambia...

Neste novo tema debemos imaxinar como sería Galicia en 30 anos, é dicir sobre o 2047. Entón púxeme a investigar sobre datos reais como sería Galicia nestes anos. E atopei unhas variación moi perxudiciais para Galicia que senón facemos algo podería ir a peor. Mirade:

• Temperatura

- O cambio climático vai afectar gravemente a Galicia nos próximos anos. O presidente da Sociedade Galega de Historia Natural afirma que para os ano 2050 a temperatura galega aumentará 2 grados, sendo así os veráns máis secos.

http://www.crtvg.es/informativos/en-2050-a-temperatura-en-galicia-sera-dous-graos-maior

- O Observatorio da Sostenibilidad Española afirma que existirá nuns 30 anos unha "mediterranización do norte" esto quere dicir que en Galicia producirase un cambio con menos precipitacións (reducíndose un 11,4%) e máis calor e a expansión de peixes subtropicais nas costas galegas.

- Un estudo científico afirma que os días de neve reducíronse moito, e calculan que sobre o 2040 Galicia poderíase quedar sen neve.

http://bcove.me/ued361bo

Consecuencia: Nós non notarímos en gran cantidade estes cambios pero os animais, a vexetación, os solos, etc si sufrirían graves consecuencias.

• Poboación

Na Xunta de Galicia, a consellería de traballo, Beatriz Mato, calcula que en 36 anos, Galicia perderá casi o 40% da súa poboación, perdendo casi un millón de habitantes no ano 1951 (pasando dos 2,7 millóns actuais, 2,2 millóns no 2031 a 1,7 millóns no 2051 que realizan estes cálculos a partir no Instituto Nacional de Estadística e do Instituto Galego de Estadística). As causas desta pérdida son o estalido da crise económica no que reduciu a inmigración e a fecundidade que reducirase nun 27% e polo tanto aumenta o envellecemento da poboación.

Consecuencia: Posiblemente eu con 48 anos, sería unha desas persoas que abandonarían Galicia polo envellecemento da poboación e a búsqueda de novas oportunidades fora, e recordaría a Galicia da miña infancia chea de vida e de nenos. Queréndolles ensinar aos meus nenos o galego con moita morriña.

• Costas

O instituto de Hidráulica Ambiental de Cantabria e o Ministerio do Medio Ambiente fan un estudo e afirman que o cambio climático nos próximos 35 anos, sobre o 2050 comerá 30 metros do litoral das costas galegas. E que o nivel do mar galego subirá ata os 30 centímetros.

Isto afectará dende a actividade nos portos, como no turismo, como a destrucción do ecosistemas como praias, bosques, etc.

Consecuencia: Imaxino o futuro onde estas praias tan impresionantes que temos serían espazos protexidos quedando moi poucos e non poderíamos disfrutar deles senón facer visitas para recordar como estaba antigamente.

• Inmigración

O Foro Económico de Galicia e o Círculo de Empresarios de Galicia fixeron un estudo sobre a demografía de Galicia no que se precisa que teña unha inmigración de 20.000 mulleres para manter o número de nacementos no 2050. E queren propoñer un programa de atracción a inmigrantes que poñeríase en función co aumento do empleo.

Consecuencia: A reducción dos nacementos notaríase gravemente dende os parques ata o paro na educación xa que sobrarían tanto escolas como mestres.

• Bosques

O 20% dos bosques galegos desaparecerán antes do ano 2060, según a Organización ecoloxista WWF Adena. Xa que os bosques galegos están en perigo porque sufriu uns 150.000 incendios dende 1995, e polo que se queimó o 6% da superficie forestas nestes últimos anos. E afirman que se non se poñe solución, a cantidade de incendios e a a desaparición destes bosques triplicarían nuns anos. 

Para reparar este problema antes do 2030 deberíase plantar unhas 2,6 millóns de hectáreas, é dicir, plantar uns 2.000 millóns de árbores e arbustos.

Consecuencia: Neste caso, aumentarían os incendios e polo tanto a peligrosidade, transladándose a poboación á cidade.  

• Especies naturais

O Ministeiro de Medio Ambiente e Medio Rural e Mariño fixo un estudo chamado "Impactos, Vulnerabilidade e Adaptación da Biodiversidade Española ao cambio climático" no que se aprecia que en Galicia nas próximas décadas podería perder o 70% das súas especies de flora e fauna. En canto a fauna, o informe revela que desaparecería o 30% dos ecosistemas aptos para o 67% dos reptiles e mamíferos e para o 63% das aves.

Consecuencia:  Nuns anos, desaparecerían algunhas especies e polo tanto recordaría eses animais ou plantas que eu vin de pequena e que agora xa non se atopan, e reduciríase a beleza desa cantidade de natureza que ten Galicia.

Déixovos tamén un prezi onde atópanse unhas estadísticas sobre estes temas:

Utopía ou distopía na tecnoloxía?

Eu non vou falar do típico de Galicia do envellecemento da poboación, do cambio climático, etc.

Fai uns días vin a película de "Kingman: Servicio Secreto" non sei se a viches pero ademais da beleza do protagonista, tamén hai que fixarse no futuro. Nesta película realizabase un avance en canto unha empresa ía regalar tarxetas SD para todos gratis con chamadas gratis, wifi gratis, etc pero por estas tarxetas podían controlar as emocion dos humanos.

E entón comecei a pensar todo o que a nova tecnoloxía está influíndo nas nosas vidas, e polo tanto pensei: como será a tecnoloxía dentro duns 30 anos cando eu teña 48, osea no 2046?

Investiguei esa tecnoloxía e mirade o que atopei:

• Alimentos

José Cordeiro (asesor da NASA) asegura que nun futuro consumiremos alimentos novos que son máis nutrituvos, ecolóxicos, etc. É dicir por exemplo tendo carne cultivada, sen matar animais, senón que se fará no laboratorio.

Un avance desta teoría é que Mark Post e o seu equipo crearon a primeira hamburguesa artificial no 2013.

Consecuencia: En relación a Galicia imaxino a miña vida comendo estes alimentos e todo o mundo abandoando a caza, a pesca e o cultivo. Entón en Galicia todas as persoas que dedícanse a agricultura, gandería, etc de que vivirían? Esto produciría un gran paro e un abandono do mundo rural nas nosas terras.

• Aspecto físico

José Cordeiro tamén afirma que é moi posible que para o ano 2044 o home sexa mitad humano e robótico. E o humano terá órganos e partes do corpo modificadas.

Porque di que xa existen os primeiro "cyborgs" con implantes que xudan a ver o mellorar as nosas función. E incluso xa existen tamén manos robóticas con sentido do tacto.

Consecuencia: En canto a Galicia considero que podería ser unha gran vantaxe sobretodo en relación a enfermidades que precisen transplantes, ou nos amputacións, etc. Esto non xeraría moito paro en Galicia xa que por exemplo perderían os masaxistas os médicos, etc pero tamén sería un avance porque precisaría moito traballo na robótica. Eu imaxino o meu futuro con 48 anos tendo nenos, e estes nenos aínda que podan ter algunha enfermidade tería a seguridade de que a robótica axudaríalles.

• O transporte terrestre

É un trasporte tipo AVE chamado "Hyperloop" e está diseñado por Elon Musk. Ocurríuselle este proxecto cando quedou decepcionado trás escoitar os plans de trens de alta velocidade entre San Francisco en Os Ánxeles (550 km). Entón presentou un informe de 57 páxinas deste proxecto.

Trátase dunha cápsula de pasaxeiros (28 en cada cápsula) que vai a gran velocidade (uns 1.220 km) por un tubo de aceiro no que hai unha baixa presión do aire e tardaríase 35 min.

Consecuecia: Asumamos que esto chegaría moito máis tarde, porque nin o AVE chegou aínda a Galicia, como todo.. Pero con 48 anos eu estaría mirando como constrúen estes trens en distancias como Madrid- Barcelona, e desexando comprar un billete para que eu coa miña familia podamos facer estes recorridos en media hora. E para Galicia supondría unha conexión enorme co resto de España, xa que ao estar un pouco "aislados" podería supoñer un aumento tanto no turismo como en relacións comerciais.

• O transporte aéreo

A compañía aeronáutica Airbus predice como será o avión no 2050, aquí vos deixo un video con todas as características deste avión:

Consecuencia: Deste modo podería ter un aspecto negativo xa que serían moito más caros os billetes de avión e polo tanto non tería o dinero para desprazarme de Galicia ata outros países. Entón os galegos quedaríamos redimidos a permanecer en Galicia ou en España, perxudicando o turismo.

Esto é o máis relevante que atopei con datos históricos,xa que sobre o ano 2048 exiten ideas pero que sen embargo non se sustentan nun estudo. E isto é o primordial que afectaríanos no día a día.

Vos deixo tamén un prezi con algúns datos:

Con esta entrada vos quería facer entender que o avance da tecnoloxía pode ter consecuencias tanto negativas como positivas en Galicia, xa que a nosa terra ten un carácter tradicional e rural que é o que a fai tan bela. Deberíamos ter coidado para non estropear estes patrimonios culturais que temos.

Pinturas en galego

Sentada no sofá da miña casa pensando na próxima entrada que debería facerlle a Manolo, e nese tránsito de mirar á nada e pensar en nada, fixei a vista no armario de en frente onde atopáse a tele. Pero non miraba a tele senón a unha parte do armario que atópase unha pintura da miña avóa.

A miña avóa é unha artista, pero non recoñecida, senón por afición e non vive diso. E polo tanto quixen facer unha homenaxe de máis pintores galegos. Pero descubrín a gran cantidade de pintores galegos e entín o que fixen é seleccionar aos que máis me chamaron a atención.
Estes son os meus elixidos:

• Diego de Giráldez:

Manuel Diego Gómez de Giráldez naceu en A Cañiza (Pontevedra) en 1956. 

Dende pequeno xa practicou a pintura, pintaba con carbones de "lareira" sobre papel de estraza, de envolver o pan, os que a súa nai desechaba.

Aos seis anos de idade morre o pai e transládase coa súa nai a Vigo e vai formándose en mediciña, anatomía, pintura e escultura. Pero pouco despois comeza a destacar como debuxante, ata que expone por primeira vez dende 1975 cun increble éxito. Realiza máis de 100 exposicións por toda España, e logo por Europa e máis tarde o resto do mundo.

A súa pintura caracterízase polo Realismo NAS (que é o iniciador) isto é o naturalismo, abstracción e surrealismo. Tamén ten frecuencia do onírico, da fantasía, do misterio,etc. A súa técnica do realismo consiste en representar un obxecto normal e centralo en el para que sexa por exemplo "O ovo".
Tamén realiza cadros relixiosos pero representan un mundo diferente.
E teñe unha obsesión polos galos mortos.

• José Otero Abeledo "Laxeiro":

É máis coñecido por Laxeiro, naceu en Lalín no 1908 e morreu en Vigo o 21 de xulio de 1996.

Emigrou a Cuba cos seus paiis e traballou en tareas artesanais como o gravado na vidriería e estuda debuxo no Centro Galego. Ata que volveu a Galicia por unha enfermidade, e o axuda o concello de Lalín para estudar na Academia de Belas Artes de San Fernando de Madrid.

En 1934 expoñe de maneira individual por primeira vez na Facultade de Filosofía e Letras. Que caracterizouse polas formas volumétricas, ausencia do costumbrismo, temática campesiña, mitos, etc.
Durante a Guerra Civil vai forzoso como soldado a Asturias e neses anos debuxa e pinta varios retratos.

De novo marcha a Buenos Aires onde realiza unha amplísima obra e máis tarde regresa a España.

A súa pintura caracterízase por 3 etapas: a inicial, ten pegadas de mundos de ensoñación, barroquismo en con cores terras e ocres. A segunda é máis personal e intensa, onde ten o tema folclórico e relixioso. E a terceira etapa é cubista, con figuras con siluetas e cores planos e intensos.

• Manuel Colmeiro Guimarás:

Naceu en Silleda (Pontevedra) en 1901 e morre en Salvaterra do Miño (Pontevedra) en 1999.

Emigrou a Buenos Aires dende novo e durante un ano estudou por libre na Academia de Belas Artes que abandonou para formar un grupo de traballo con escultores e pintores. Realizou moitas obras nesta etapa que caracterízase por obras expresionistas que as destruíu antes do regreso a Galicia en 1926.

A súa primeira exposición foi no Faro de Vigo en 1928.

Déronlle unha beca para estudar en París e cando regresou recluíuse na súa casa.

A súa pintura caracterízase polo intimismo, con representacións de escenas rurais, faenas domésticas. Tamén realiza paisaxes e bodegóns, nos que teñen moito cor. Tamén renuncia a homenaxes, e fai un debuxo esquemático. Incluso tamén teñe relacións co cubismo, e influencias de rostros curvos, etc.

• José Castillo Casalderrey:

Naceu en Pontevedra no 1933.

Emigra a Arxentina onde o seu pai morre polas razóns políticas.

Estuda dunha maneira irregular, fai traballos manuais, escribe relatos, estuda debuxo técnico. Pero xa dende pequeno realiza ilustracións.

E dende 1950 céntrase na pintura e trata amistad con outros pintores galegos.

Logo regresa a España onde cumpre servizo militar pero tamén pinta. E as súas obras comeza a expandirse por Europa e Nueva York.

En 1969 foi invitado a traballar un ano en Berlín onde realiza moitas pinturas.

A súa pintura caracterízase por achegarse ao surrealismo, con as veces un hiperrealismo moi persoal e tamén teñe unha etapa testimonial nos seus cadros en Nueva York.

• Arturo Souto Feijoo:

Nace en Pontevedra en xulio de 1902 e morre o 3 de xulio de 1965. O seu pai foi pintor, polo tanto levoulle a vivir en diferentes lugares ata que establécense en Sevilla en 1920.

Arturo comeza coa pintura dende neno e como pasan os veráns en Galicia pinta temas como ambientes rurais, mariños, etc.

E dous anos despois vai a Madrid e ingresa na Escola de Belas Artes de San Fernando. Ata que teñe que facer o servizo militar en Vigo.

Pero a súa primeira exposición faina en Vigo en 1925.

Reúne diñeiro para viaxar a París e concédenlle unha beca, onde recibe influencias.

Logo volve a España realiza moitas obra, facendo moitas exposicións ata chegar a cidades europeas.

Por apoiar ao bando republicano ten que emigrar a Cuba onde expón en direrentes lugares de América.

En 1962 volve a Vigo para facer unha exposición pero foi un fracaso e os seus amigos non lle faen caso.

A súa pintura caracterízase por ter unhas etapas: a primeira é un modernismo elegante, mundano, etc. Outra é francesa. Logo outra é italiana. Outra é influencia do xaponés no que ten unha influencia persoal con moito cor. E por último é a americana moi hierática, cores neutros, etc.

• Eugenio Granell:

Naceu en Coruña en 1912 e faleceu en Madrid en outubre do 2001.

Pasou a infancia en Santiago de Compostela onde estudou o bachiller, pero trasladouse en Madrid onde meteuse na política. E por iso na República foi detido, estando na cárcere.

Tivo que exiliar á Francia aos campos de concentración, e logo foi a América.

Comezou a pintar no 1941 na República Dominicana, onde ligouse ao surrealismo.

Logo marchou a Nueva York onde foi profesor ata chegar a xubilarse.

A súa pintura caracterízase polo cromatismo, con cores carmines, verdes, azuis, negros, etc. As siluetas son moi marcadas e producen contrastes cos fondos.